تاریخچه پوشاک

تاریخچه پوشاک یا تن پوش بر می گردد به زمانی که لباس ها در ابتدا از پوست انواع حیوانات تهیه می‌ شدند.

در قرون وسطی مردم فقیر لباس های ساده‌ای بر تن می‌کردند و افراد ثروتمند از لباس های دوخته شده از حریر و ابریشم مرغوب شرق استفاده می‌کردند.

کشورمان ایران بیش از ۱۰ هزار سال پیش دارای تمدن بوده‌اند. بخاطر همین ریشه‌ی بسیاری از دستاوردهای بشر را در این تمدن می‌توان یافت.

به عنوان مثال اولین ابزار ریسندگی و بافندگی در غار کمربند، نزدیک بهشهر، یافت شده است که به ۷ هزار سال پیش از میلاد مسیح بر می‌گرد.

همچنین در قدیمی‌ترین بخش‌های شهر باستانی شوش خوزستان ، سوزن‌های سوراخ‌ دار پیدا شده است. جالب تر اینکه در زمان اسکندر مقدونی، علارغم حمله و اشغال ایران، لباس ایرانی به تن می کرده.

این دستاوردها باعث شد نوآوری ‌های دیگری در دوران‌ های بعدی اتفاق بیفتد که زبانزدی برای ایران در عرصه پوشاک شد.

پوشاک

آنچه بر تن می‌پوشند را پوشاک یا لباس و یا تن پوش می‌گویند. پوشاک، بدن را از گرما و سرما و دیگر مخاطرات موجود در طبیعت حفظ می‌کند.

همچنین لباس می‌تواند برای راحتی، حجب و حیا و نیز برای ایمنی استفاده شود. پوشیدنی‌ها همچنین می‌توانند نشان دهنده باور های مذهبی ، فرهنگی و اجتماعی باشند.

 وظیفه پوشاک

وظیفه اصلی لباس حفاظت از بدن انسان در برابر خطرات احتمالی در محیط مثل آب و هوا ، همچنین نور شدید آفتاب، سرما و گرمای بیش از اندازه و بارش برف و باران،حشرات، مواد شیمیایی زیان آور و سایر خطرها است.

تن پوش یا لباس در برابر بسیاری از مخاطرات که ممکن است بدن برهنه انسان را زخمی کند، محافظت می‌کند.

در پاره‌ای از موارد لباس محیط را از فردی که لباس را پوشیده حفاظت می‌کند مانند لباس های ضد عفونی شده محافظ در اتاق عمل و محیط ‌های پزشکی.

در جلوه های نوین لباس ها در نقش حفاظتی آن ها می توان به انواعی از لباس های حفاظتی و یا لباس هایی مانند لباس فضانوردی، زرهی، غواصی، مایو ، حفاظت‌ کننده در مقابل نیش زنبور ، لباس چرمی موتور سواری و لباس‌ های محافظ اشاره کرد.